سنایی

غزل شماره 305 سنایی

ز دست مکر و از دستان جانان ***** نمیدانم سر و سامان جانان

ز بس کاخ شوخ داند پای بازی ***** شدم سرگشته و حیران جانان

گشاد از چشم من صد چشمهٔ خون ***** دو بند زلف مشک افشان جانان

اگر چه خود ندارد با رهی دل ***** هزاران جان فدای جان جانان

چو زلف او رخ من پر شکن باد ***** اگر من بشکنم پیمان جانان

نبیند روز عمر من دگر مرگ ***** اگر باشم شبی مهمان جانان

سنایی تا سما گردان بود هست ***** همیشه در خط فرمان جانان

بود همواره از بهر تفاخر ***** غلام و چاکر و دربان جانان